บิ๊กกับแม่ประสบอุบัติเหตุรถพ่วง เฉี่ยวชนตอนที่บิ๊กอายุได้ 6 ขวบ โชคดีที่บิ๊กบาดเจ็บเล็กน้อย แต่แม่ต้องเข้ารับการผ่าตัดสมอง หลังจากวันนั้น แม่สูญเสียความทรงจำอย่างสิ้นเชิง จำใครไม่ได้ แม้แต่ลูกของตัวเอง แม้สมองของแม่อาจสูญเสียความทรงจำ แต่หัวใจของแม่รับรู้ได้ถึงความรักที่มีต่อลูกอย่างบิ๊ก ”บักหล่า” คำอีสานง่ายๆที่แม่ใช้เรียกลูกชาย เป็นคำที่แม่ของบิ๊กใช้เรียก ลูกชายอย่างบิ๊ก และเป็นคำพูดที่บิ๊กฝังใจ และรู้ว่าแท้ที่จริงแล้ว แม่รักเขามากเพียงใด
แม่ชอบอยู่ตัวคนเดียว มีหินก้อนเล็กนับร้อย ซ่อนอยู่ในกระเป๋าเสื้อหรือกางเกง ใช้สำหรับขว้างคนที่ทำให้อารมณ์หงุดหงิด ถ้ามีคนมาคุยด้วยเป็นผู้ชาย จะเรียกว่าพ่อ ถ้าเป็นผู้หญิงจะเรียกแม่ มีบิ๊กเพียงคนเดียวที่แม่เรียกว่า บักหล่า บิ๊กรับหน้าที่หาปลาที่แม่น้ำสงคราม นำมาทำกับข้าวให้แม่ในทุกเช้าก่อนไปเรียนหรือไปรับจ้าง วันหยุดเสาร์อาทิตย์จะรับจ้างหยอดน้ำกรด เก็บก้อนยางในสวน ได้ค่าแรง 50-100 บาท ไม่ค่อยแน่นอน เพราะเจ้าของสวนยางจะช่วยเหลือค่าเล่าเรียนของบิ๊ก งานที่ทำอาศัยญาติพี่น้องใกล้เคียงช่วยเหลือเจือจุน โชคดีที่บิ๊กมีพี่สาวอีก 2 คน ที่ยังคอยช่วยเหลือ แต่พี่สาวคนโตที่อยู่ด้วยกัน เคยประสบอุบัติเหตุรถชนทำให้สุขภาพไม่แข็งแรง อีกทั้งลูกชายที่คลอดออกมาก็มีอาการทางสมอง เป็นผู้ป่วยจิตเวช ต้องรับยาที่โรงพยาบาลทุกเดือน เป็นภาระหนักที่พี่สาวต้องดูแล
ชมรายการสานรักคนเก่งหัวใจแกร่งและอ่านราย
http://www.sarnrak.net
